Maar elders ging ik verder. Wie zoekt, die vindt...
En als je het vraagt, lukt het vaak nog beter...
groenemode at gmail dot com
dinsdag 15 september 2015
Blogverhuis
Om bepaalde redenen ben ik moeten stoppen met dit blog.
Maar elders ging ik verder. Wie zoekt, die vindt...
En als je het vraagt, lukt het vaak nog beter...
groenemode at gmail dot com
Maar elders ging ik verder. Wie zoekt, die vindt...
En als je het vraagt, lukt het vaak nog beter...
groenemode at gmail dot com
maandag 25 mei 2015
Stadstuintje: VOOR en NA
VOOR en NA begin mei en vandaag.
 |
| Achteraan zie je een grote bos Irissen die pas uitgekomen zijn. |
 |
| De Lavendel is bijna ontploft. |
 |
| De Clematis midden en rechts zijn we nu goed aan het verzorgen. Het kunnen ook laatbloeiers zijn. De Clematis links is weer fel gegroeid. Tel de roosters op de foto's, dan zie je hoe fel. |
 |
| Braambessenstruik |
donderdag 21 mei 2015
Gelezen in april
Als het licht wordt (Franka Potente) **
Twee sterren en meer is daar echt niet over te zeggen.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Debuutroman van de Duitse actrice (1974). De 49-jarige boekhouder Tim Wilkins, wonend in Los Angeles, ziet zijn wereld instorten als zijn vrouw hem verlaat. Als hij ook nog zijn baan verliest, raakt hij op drift en slaat op de vlucht voor zijn geweten. Het verhaal begint, vol effectbejag, op zijn dieptepunt: hij ligt voor lijk bij zijn waterloze zwembad waarin hij al het meubilair heeft verbrand. Schoksgewijs, onder andere via woede-uitbarstingen en seksuele zijpaden, merkt Wilkins dat hij veel heeft verdrongen. Wanneer begon zijn falen als echtgenoot en vader? Het verhaal wil een stoomcursus van vier weken zijn in een hernieuwd verantwoordelijkheidsgevoel, maar het effectbejag en de uiterlijkheden winnen het te vaak van de innerlijke diepgang en de geloofwaardigheid. De zoveelste echtscheidingsroman met rampzalige gevolgen; het happy end (het gezin vindt elkaar weer een beetje) is er met de haren bijgesleept.
Eén mens is genoeg (Els Beerten) ****
Alles wat ik miste in 'Als het licht wordt' vond ik in dit boek. Diepgang, prachtige vertelstijl, uitgediepte karakters, een fijn verhaal en ook wat drama. Dikke aanrader!
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
'Ons vader was nog geen veertig toen hij doodviel' en daarmee verandert het leven van Juliette (16) definitief. Als het muzikale hart uit het gezin wegvalt en moeder zich vooral met zichzelf bezighoudt, proberen Juliette, haar broer Louis en zusje Mia zich staande te houden. Louis gaat uit huis, Juliette geeft school op om te werken en moeder te helpen. Als alles ontspoort, besluiten ze elders een nieuw leven te beginnen. Een juweeltje van de bekroonde auteur. Tegenslagen, toekomstdromen, liefde en vriendschap vormen het hart van deze jeugdroman waarin op indringende wijze wordt verteld over de levens van een aantal jonge mensen in een Vlaams dorp in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Vanuit wisselende perspectieven bouwt de auteur aan de voortreffelijk geschetste karakters. De Vlaamse schrijfstijl heeft iets lichts, nuchters, is wars van drama, gesteund door korte zinnen en korte hoofdstukken. Maar er schuilt veel tussen de regels. De tragiek, pijn en passie is voelbaar. Ontroerend echte roman waar je stil van wordt.
Twee sterren en meer is daar echt niet over te zeggen.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Debuutroman van de Duitse actrice (1974). De 49-jarige boekhouder Tim Wilkins, wonend in Los Angeles, ziet zijn wereld instorten als zijn vrouw hem verlaat. Als hij ook nog zijn baan verliest, raakt hij op drift en slaat op de vlucht voor zijn geweten. Het verhaal begint, vol effectbejag, op zijn dieptepunt: hij ligt voor lijk bij zijn waterloze zwembad waarin hij al het meubilair heeft verbrand. Schoksgewijs, onder andere via woede-uitbarstingen en seksuele zijpaden, merkt Wilkins dat hij veel heeft verdrongen. Wanneer begon zijn falen als echtgenoot en vader? Het verhaal wil een stoomcursus van vier weken zijn in een hernieuwd verantwoordelijkheidsgevoel, maar het effectbejag en de uiterlijkheden winnen het te vaak van de innerlijke diepgang en de geloofwaardigheid. De zoveelste echtscheidingsroman met rampzalige gevolgen; het happy end (het gezin vindt elkaar weer een beetje) is er met de haren bijgesleept.
Eén mens is genoeg (Els Beerten) ****
Alles wat ik miste in 'Als het licht wordt' vond ik in dit boek. Diepgang, prachtige vertelstijl, uitgediepte karakters, een fijn verhaal en ook wat drama. Dikke aanrader!
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
'Ons vader was nog geen veertig toen hij doodviel' en daarmee verandert het leven van Juliette (16) definitief. Als het muzikale hart uit het gezin wegvalt en moeder zich vooral met zichzelf bezighoudt, proberen Juliette, haar broer Louis en zusje Mia zich staande te houden. Louis gaat uit huis, Juliette geeft school op om te werken en moeder te helpen. Als alles ontspoort, besluiten ze elders een nieuw leven te beginnen. Een juweeltje van de bekroonde auteur. Tegenslagen, toekomstdromen, liefde en vriendschap vormen het hart van deze jeugdroman waarin op indringende wijze wordt verteld over de levens van een aantal jonge mensen in een Vlaams dorp in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Vanuit wisselende perspectieven bouwt de auteur aan de voortreffelijk geschetste karakters. De Vlaamse schrijfstijl heeft iets lichts, nuchters, is wars van drama, gesteund door korte zinnen en korte hoofdstukken. Maar er schuilt veel tussen de regels. De tragiek, pijn en passie is voelbaar. Ontroerend echte roman waar je stil van wordt.
vrijdag 1 mei 2015
Stadstuintje: vergelijking begin april en vandaag
Even een update. Voor en na-foto's. Links dateert van 9 april en rechts van vandaag. Wat een verschil, vind ik. Toch leuk om zo elke dag door ons stadstuintje te kunnen wandelen ...
 |
| VOOR en NA |
 |
| VOOR en NA |
 |
| VOOR en NA |
 |
| VOOR en NA |
Leukedingenlijstje van mei op vraag van LJ ;)
LJ vroeg naar mijn leukedingenlijstje van mei. Here we go ...
Mei
- De laatste 2 zanglessen van het schooljaar dus binnenkort ook mijn 'rapport'. Ja, zo wordt het echt genoemd. Ik ben nog altijd super content van mijn zangleraar. Ook al kon ik dit schooljaar niet zo super vaak gaan, toch ben ik van plan om volgend schooljaar opnieuw zangles te volgen.
- De babyborrel van achterneefje V. Mijn nicht L en haar vriend wonen 4 straten verder en toch zie ik hen niet zo vaak. Spijtig. Elk ons eigen leven, zeker? Toch ga ik naar de babyborrel van haar kindje.
- Werken in ons stadstuintje zit er zeker bij.
- Een tweede keer naar de Slow Reading Club :) Hierover later meer.
- Misschien eens afspreken met één van de organisatoren van dat clubje.
- Vriendin L komt thuis eten. Ik heb haar al even niet meer gezien. En ze zal wel heel veel te vertellen hebben over haar grote reis naar NY van een paar weken geleden.
- Niet-geplande dingen zoals koffie dates met vriendinnen V en N zullen zeker op het programma staan.
- Misschien geraak ik eindelijk eens op een donderdag in een bepaald café om optredens te zien.
- Buurvrouw N vraagt ook al efkes achter een cinéma date met mij.
Veel niet-geplande dingen maar zeker zo leuk!
Mei
- De laatste 2 zanglessen van het schooljaar dus binnenkort ook mijn 'rapport'. Ja, zo wordt het echt genoemd. Ik ben nog altijd super content van mijn zangleraar. Ook al kon ik dit schooljaar niet zo super vaak gaan, toch ben ik van plan om volgend schooljaar opnieuw zangles te volgen.
- De babyborrel van achterneefje V. Mijn nicht L en haar vriend wonen 4 straten verder en toch zie ik hen niet zo vaak. Spijtig. Elk ons eigen leven, zeker? Toch ga ik naar de babyborrel van haar kindje.
- Werken in ons stadstuintje zit er zeker bij.
- Een tweede keer naar de Slow Reading Club :) Hierover later meer.
- Misschien eens afspreken met één van de organisatoren van dat clubje.
- Vriendin L komt thuis eten. Ik heb haar al even niet meer gezien. En ze zal wel heel veel te vertellen hebben over haar grote reis naar NY van een paar weken geleden.
- Niet-geplande dingen zoals koffie dates met vriendinnen V en N zullen zeker op het programma staan.
- Misschien geraak ik eindelijk eens op een donderdag in een bepaald café om optredens te zien.
- Buurvrouw N vraagt ook al efkes achter een cinéma date met mij.
Veel niet-geplande dingen maar zeker zo leuk!
maandag 27 april 2015
donderdag 9 april 2015
Het is weer de tijd van het jaar
Deze week was het weer tijd om in de tuin te beginnen werken. Maandag gingen lief en ik plantjes bij m'n ouders halen. Dinsdag kochten we er in een groot plantencentrum kortbij my hometown. Al drie dagen zijn we bezig om te planten, onkruid te wieden en het gras te verticuteren. Wat een moeilijk woord is mij dat! Ik weet nu nog altijd niet of ik het juist zeg.
Drie dagen dus. Vandaag doen we verder met dat verticuteren.
De Magnolia boom achter mijn tuin in het parkje staat sinds namiddag in bloei!!! Elke dag ging ik een stuk of 3 x kijken of de bloemen nog niet openstonden. Want het blijft één van mijn lievelingsbomen. En ik zie zo graag bloesems! Sinds vorig jaar staat er een Prunus in mijn stadstuintje. Maar het duurt jaren voor daar roze bloesems aan bloeien. Ik wacht vol ongeduld op het ontluiken van alle planten. En doe elke dag een paar keer een ronde in mijn tuintje.
Drie dagen dus. Vandaag doen we verder met dat verticuteren.
De Magnolia boom achter mijn tuin in het parkje staat sinds namiddag in bloei!!! Elke dag ging ik een stuk of 3 x kijken of de bloemen nog niet openstonden. Want het blijft één van mijn lievelingsbomen. En ik zie zo graag bloesems! Sinds vorig jaar staat er een Prunus in mijn stadstuintje. Maar het duurt jaren voor daar roze bloesems aan bloeien. Ik wacht vol ongeduld op het ontluiken van alle planten. En doe elke dag een paar keer een ronde in mijn tuintje.
woensdag 8 april 2015
Snail mail
Laat ik het eens hebben over een nieuwe hobby van mij. Ik volg op IG een zekere Fanny Maen. Zij maakt zulke mooie snail mail. Ooit wil ik dat ook kunnen. Maar for now... gewoon een beetje experimenteren met masking tape, tekeningetjes en stickers.
Via Flow Weekly plaatste ik dus een add met de vraag naar pen palls. En ik kreeg massaal veel reacties. De eerste zeven heb ik teruggemaild dat ik met hen wou schrijven. De anderen stuurde ik natuurlijk wel een beleefde weigering. En sinds januari schrijf ik dus. Jep, geen mails maar ouderwetse post oftewel snail mail. Mijn kaartjes en brieven versier ik dan met stickers en masking tape. En af en toe een tekeningetje. Die twee jaar kunstschool in het middelbaar gaan er toch niet uit.
Ooit schreef ik ook met penvriendinnen. Op een bepaald ogenblik had ik er wel dertig. Maar de postzegels waren toch net iets te prijzig.
But now I'm back.
Via Flow Weekly plaatste ik dus een add met de vraag naar pen palls. En ik kreeg massaal veel reacties. De eerste zeven heb ik teruggemaild dat ik met hen wou schrijven. De anderen stuurde ik natuurlijk wel een beleefde weigering. En sinds januari schrijf ik dus. Jep, geen mails maar ouderwetse post oftewel snail mail. Mijn kaartjes en brieven versier ik dan met stickers en masking tape. En af en toe een tekeningetje. Die twee jaar kunstschool in het middelbaar gaan er toch niet uit.
Ooit schreef ik ook met penvriendinnen. Op een bepaald ogenblik had ik er wel dertig. Maar de postzegels waren toch net iets te prijzig.
But now I'm back.
dinsdag 7 april 2015
Gelezen in maart
De opdracht (James Frey en Nils Johnson-Shelton, deel 1 van reeks Endgame) ***
Deze young-adult las ik voor een project op het werk. Eerst vreesde ik voor de zoveelste adaptatie van De Hongerspelen (Suzanne Collins), maar dit boek is anders. Ik las graag de 430 p. Alleen naar het einde toe (laatste 100 p. ongeveer) werd het boek een beetje langdradig. Daarom slechts 3 sterren.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Op twaalf verschillende plekken op de wereld vindt een meteorietinslag plaats: Endgame is begonnen. De twaalf Spelers, tussen de 13 en 20 jaar, vertegenwoordigen twaalf geheime bloedlijnen en spelen voor de overleving van hun bloedlijn. De bloedlijnen van de verliezers zullen sterven. Door jarenlange training zijn de Spelers geroutineerde moordenaars en uitmuntende puzzelaars. De meesten zijn meedogenloos, berekenend, sterk en behendig. Gedurende het Spel volgt de lezer steeds een andere Speler, dat is flink schakelen en maakt het lastig om binding met een van hen te krijgen. Uiteindelijk worden de verschillende karakters prima uitgewerkt, maar geduld is onontbeerlijk. Wat dit boek onderscheidt van vergelijkbare YA-romans is dat de lezer zelf online mee kan spelen met Endgame (ontwikkeld door Google's Niantic Labs). De antwoorden zijn in zowel de tekst als de zwart-witillustraties van het boek (o.a. mysterieus uitziende plattegronden, documenten en geometrische figuren) te vinden. De prijs is een flink geldbedrag. Ondanks het inmiddels uitgemolken thema zal deze spannende roman boordevol actie bij veel jongeren in de smaak vallen. Eerste deel van een trilogie.
Aards paradijs (Seppe van Groeningen) ****
Bijzonder sterk debuut! Seppe schrijft over zijn jeugd in een commune. Aanrader!
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Romandebuut van de Nederlandse geluidstechnicus (1972). Zijn vader had hem John willen noemen naar zijn idool John Lennon en zag eerst een muzikale, later een artistieke carrière voor zijn zoon voor zich. Maar moeder noemde hem uiteindelijk Jules en op beide gebieden bleek hij ook geen talent te hebben. Later werd zijn broer geboren, die John werd genoemd. Hij kreeg wel een carrière in de muziek. Beiden werden groot gebracht op 't Aards Paradijs met veel wiet en drank en vrije seks. De auteur vertelt het verhaal nauwgezet, met humor en tegelijk vol tragiek. Je moet lachen en het volgende moment voel je de ellende van de hoofdpersoon. Zeer knap geschreven tijdsbeeld van de jaren zestig van de 20e eeuw.
Luister naar de wind (Haruki Murakami) ***
Allereerste boek van één van mijn helden. Het is nu pas vertaald in het Nederlands. Een iets minder goed boek van hem. Mijn mening. Dit is boek nummer 10 dat ik van Murakami lees.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Voor het eerst verschijnen de eerste werken van Japans bestsellerauteur Haruki Murakami in een Nederlandse vertaling. In de beide vijfendertig jaar oude novellen zien we een aarzelende schrijver, op zoek naar een eigen stem. Ondanks de soms onbeholpen stijl herkennen we talrijke elementen in embryonale vorm die later zullen uitgroeien tot het gekende succesrecept: de bijzondere aandacht voor menselijke vervreemding; de natuur van menselijke relaties; de typerende magisch-realistische verhaalelementen. Niet zozeer de plot dan wel de visie van de protagonisten op het leven stuwen de werkjes vooruit. De gefragmenteerde verhaallijnen, subtiele humor en surreële gebeurtenissen zijn duidelijk herkenbaar maar minder goed uitgewerkt dan in zijn latere romans. Op zich is deze bundeling verdienstelijk (wegens de sterke vernieuwingsdrang), al raden we nieuwsgierige lezers aan te beginnen met Murakami's bekendste boeken. In ieder geval biedt dit boek meer dan een literair curiosum voor geïnteresseerde lezers die de ontwikkeling van Murakami's schrijftalent willen analyseren.
Een iets mindere maand ... als je mijn quoteringen bekijkt (3 sterren voor elk boek). Toch heb ik weer veel gelezen. Ik lees méér dit jaar. Normaal gezien 1 boek om de 2 weken.
Deze young-adult las ik voor een project op het werk. Eerst vreesde ik voor de zoveelste adaptatie van De Hongerspelen (Suzanne Collins), maar dit boek is anders. Ik las graag de 430 p. Alleen naar het einde toe (laatste 100 p. ongeveer) werd het boek een beetje langdradig. Daarom slechts 3 sterren.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Op twaalf verschillende plekken op de wereld vindt een meteorietinslag plaats: Endgame is begonnen. De twaalf Spelers, tussen de 13 en 20 jaar, vertegenwoordigen twaalf geheime bloedlijnen en spelen voor de overleving van hun bloedlijn. De bloedlijnen van de verliezers zullen sterven. Door jarenlange training zijn de Spelers geroutineerde moordenaars en uitmuntende puzzelaars. De meesten zijn meedogenloos, berekenend, sterk en behendig. Gedurende het Spel volgt de lezer steeds een andere Speler, dat is flink schakelen en maakt het lastig om binding met een van hen te krijgen. Uiteindelijk worden de verschillende karakters prima uitgewerkt, maar geduld is onontbeerlijk. Wat dit boek onderscheidt van vergelijkbare YA-romans is dat de lezer zelf online mee kan spelen met Endgame (ontwikkeld door Google's Niantic Labs). De antwoorden zijn in zowel de tekst als de zwart-witillustraties van het boek (o.a. mysterieus uitziende plattegronden, documenten en geometrische figuren) te vinden. De prijs is een flink geldbedrag. Ondanks het inmiddels uitgemolken thema zal deze spannende roman boordevol actie bij veel jongeren in de smaak vallen. Eerste deel van een trilogie.
Aards paradijs (Seppe van Groeningen) ****
Bijzonder sterk debuut! Seppe schrijft over zijn jeugd in een commune. Aanrader!
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Romandebuut van de Nederlandse geluidstechnicus (1972). Zijn vader had hem John willen noemen naar zijn idool John Lennon en zag eerst een muzikale, later een artistieke carrière voor zijn zoon voor zich. Maar moeder noemde hem uiteindelijk Jules en op beide gebieden bleek hij ook geen talent te hebben. Later werd zijn broer geboren, die John werd genoemd. Hij kreeg wel een carrière in de muziek. Beiden werden groot gebracht op 't Aards Paradijs met veel wiet en drank en vrije seks. De auteur vertelt het verhaal nauwgezet, met humor en tegelijk vol tragiek. Je moet lachen en het volgende moment voel je de ellende van de hoofdpersoon. Zeer knap geschreven tijdsbeeld van de jaren zestig van de 20e eeuw.
Luister naar de wind (Haruki Murakami) ***
Allereerste boek van één van mijn helden. Het is nu pas vertaald in het Nederlands. Een iets minder goed boek van hem. Mijn mening. Dit is boek nummer 10 dat ik van Murakami lees.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Voor het eerst verschijnen de eerste werken van Japans bestsellerauteur Haruki Murakami in een Nederlandse vertaling. In de beide vijfendertig jaar oude novellen zien we een aarzelende schrijver, op zoek naar een eigen stem. Ondanks de soms onbeholpen stijl herkennen we talrijke elementen in embryonale vorm die later zullen uitgroeien tot het gekende succesrecept: de bijzondere aandacht voor menselijke vervreemding; de natuur van menselijke relaties; de typerende magisch-realistische verhaalelementen. Niet zozeer de plot dan wel de visie van de protagonisten op het leven stuwen de werkjes vooruit. De gefragmenteerde verhaallijnen, subtiele humor en surreële gebeurtenissen zijn duidelijk herkenbaar maar minder goed uitgewerkt dan in zijn latere romans. Op zich is deze bundeling verdienstelijk (wegens de sterke vernieuwingsdrang), al raden we nieuwsgierige lezers aan te beginnen met Murakami's bekendste boeken. In ieder geval biedt dit boek meer dan een literair curiosum voor geïnteresseerde lezers die de ontwikkeling van Murakami's schrijftalent willen analyseren.
Een iets mindere maand ... als je mijn quoteringen bekijkt (3 sterren voor elk boek). Toch heb ik weer veel gelezen. Ik lees méér dit jaar. Normaal gezien 1 boek om de 2 weken.
zaterdag 4 april 2015
zondag 22 maart 2015
Jeugdboekenweek
Jeugdboekenweek, daar kon toch geen blogje over ontbreken hé.
Met als thema humor en het filmpje van Maaike Cafmeyer gingen we aan de slag. Ik was al naar de studievoormiddag geweest in de bib van Mechelen in november. Vervolgens gingen er een aantal brainstormvergaderingen door met ons jeugdteam (8 mensen). En uiteindelijk werkte ik de opdrachten voor de kinderen van het vijfde leerjaar verder uit.
Kobe, de lachmicrobe is neergestreken in de bibliotheken. De kinderen worden besmet met Kobetjes en dus met het lachvirus (thema is humor).
Deze week maandag was het zover. 40 klassen gingen op bezoek komen in onze niet-meer-zo-nieuwe bib. Verspreid over 2 weken. Vijfde leerjaren voor collega's C, K en ik. Tweede leerjaren voor collega's A, I en D.
En het werd dikke fun! De vijfde leerjaren mochten, verdeeld in groepjes, opdrachten doen op de 4 'nivo's' van onze bib. Elke keer dat ze de 'dingdong' hoorden wisselden ze van nivo en deden ze weer nieuwe opdrachten. Als ze de opdrachten goed uitvoerden, kregen ze een sticker met een afbeelding van Kobe (lachmicrobe). Zo geraakten ze stilletjes aan besmet met het lachvirus.
Later trokken we een grappige klasfoto (met hun keuze van het grappigste boek) zodat ook zij konden meedoen aan de wedstrijd met Maaike.
Daarna koos elk kind nog een boek voor de leesopdracht 'Het mooiste boek van de klas'. Hiervoor lezen de kinderen zoveel mogelijk boeken van de bib. Ze kiezen hieruit het mooiste boek. Daarover knutselen ze op een oude dvd-doos. Zo verzamelen we van alle klassen in juni versierde dvd-dozen om in een boekenkast te zetten in onze bib.
Aan het tweede leerjaar wordt een verhaal voorgelezen en zij knutselen daarna. Ook mogen zij een paar opdrachten uitvoeren.
Met als thema humor en het filmpje van Maaike Cafmeyer gingen we aan de slag. Ik was al naar de studievoormiddag geweest in de bib van Mechelen in november. Vervolgens gingen er een aantal brainstormvergaderingen door met ons jeugdteam (8 mensen). En uiteindelijk werkte ik de opdrachten voor de kinderen van het vijfde leerjaar verder uit.
Kobe, de lachmicrobe is neergestreken in de bibliotheken. De kinderen worden besmet met Kobetjes en dus met het lachvirus (thema is humor).
Deze week maandag was het zover. 40 klassen gingen op bezoek komen in onze niet-meer-zo-nieuwe bib. Verspreid over 2 weken. Vijfde leerjaren voor collega's C, K en ik. Tweede leerjaren voor collega's A, I en D.
En het werd dikke fun! De vijfde leerjaren mochten, verdeeld in groepjes, opdrachten doen op de 4 'nivo's' van onze bib. Elke keer dat ze de 'dingdong' hoorden wisselden ze van nivo en deden ze weer nieuwe opdrachten. Als ze de opdrachten goed uitvoerden, kregen ze een sticker met een afbeelding van Kobe (lachmicrobe). Zo geraakten ze stilletjes aan besmet met het lachvirus.
Later trokken we een grappige klasfoto (met hun keuze van het grappigste boek) zodat ook zij konden meedoen aan de wedstrijd met Maaike.
Daarna koos elk kind nog een boek voor de leesopdracht 'Het mooiste boek van de klas'. Hiervoor lezen de kinderen zoveel mogelijk boeken van de bib. Ze kiezen hieruit het mooiste boek. Daarover knutselen ze op een oude dvd-doos. Zo verzamelen we van alle klassen in juni versierde dvd-dozen om in een boekenkast te zetten in onze bib.
Aan het tweede leerjaar wordt een verhaal voorgelezen en zij knutselen daarna. Ook mogen zij een paar opdrachten uitvoeren.
 | |
| Kobe, de lachmicrobe |
zondag 8 maart 2015
Gelezen in februari
Jij (Caroline Kepnes) ***
Een thriller. Niet mijn ding dus maar ik lees er toch minstens 1 per jaar voor mijn werk. Zodat ik ook wat betreft thrillers iets vanuit eigen ervaring kan aanraden. Toch beviel deze mij een beetje. Originele opzet.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Een in de media (romans, films en tv-programma’s) levende werknemer in een boekhandel in New York wordt in enkele minuten verliefd op een klant. Alsof dit doodnormaal is en niets crimineels heeft, begint hij haar te stalken en hackt haar mobiele telefoon, al of niet verzonden sms’jes en e-mails, facebook- en twitteruitingen, digitale foto’s. Hij dringt fysiek in haar appartement en computer binnen, manipuleert haar leven en dat van haar contacten. Hij brengt haar leven digitaal in kaart en weet het inderdaad naar zijn hand te zetten. De maandenlang afgewezen minnaar lijkt via oneindig lange omwegen, via vele soorten media te slagen in zijn ultieme doel, haar als minnares en tezijnertijd als zijn vrouw te bezitten. Hij heeft heel geduldig een fantasiewereld opgebouwd - waarin echter geen plaats is voor een vrouw die (ondanks zijn manipulaties en totale onbegrip van echte liefde en erotiek en voor levensvoorwaarden als privacy) in staat is deze enge freak te ontmaskeren. Totdat zij zijn geheim ontdekt. Wijdlopige, niet altijd geloofwaardige thriller, maar redelijk geslaagde waarschuwing tegen het door telecommunicatie mogelijk geworden voyeurisme. Spannend, met dipjes.
Dit zijn de namen (Tommy Wieringa) ***
Goed geschreven. Maar het verhaal komt traag op gang. Mooie zinnen echter. Geen echte aanrader. Binnenkort bespreken we het in onze leesclub van het werk.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Tommy Wieringa (1967) kiest niet de gemakkelijkste weg. Hij borduurt niet voort op het succes van 'Joe Speedboot', maar zoekt een eigen weg, vol verdieping en vernieuwing. In een fictief Russisch stadje aan de rand van de steppe tobt een politiecommissaris met zijn identiteit. Een groep vluchtelingen komt na een barre tocht meer dood dan levend in het stadje aan. De lotgevallen van al deze stervelingen komen in een krimi-achtige setting bijeen. Het verhaal wordt fragmentarisch verteld en bouwt zich langzaam op, met toenemende spanning. Wieringa beheerst dat perfect. De parallellen met het Oude en Nieuwe Testament, de thema's van verlossing, offer, beloofde land, uitverkorenheid en de vele symbolische verwijzingen naar jodendom en andere religies moeten het verhaal een filosofische dimensie geven, die niet oninteressant, maar soms wat gewild is. Wieringa rijgt pareltjes van formuleringen aaneen met clichématiger taalgebruik en af en toe onhandigheden. Dit neemt niet weg dat dit boek leest als een detective en verre uitsteekt boven de middelmaat van de jongste literaire oogst.
Een thriller. Niet mijn ding dus maar ik lees er toch minstens 1 per jaar voor mijn werk. Zodat ik ook wat betreft thrillers iets vanuit eigen ervaring kan aanraden. Toch beviel deze mij een beetje. Originele opzet.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Een in de media (romans, films en tv-programma’s) levende werknemer in een boekhandel in New York wordt in enkele minuten verliefd op een klant. Alsof dit doodnormaal is en niets crimineels heeft, begint hij haar te stalken en hackt haar mobiele telefoon, al of niet verzonden sms’jes en e-mails, facebook- en twitteruitingen, digitale foto’s. Hij dringt fysiek in haar appartement en computer binnen, manipuleert haar leven en dat van haar contacten. Hij brengt haar leven digitaal in kaart en weet het inderdaad naar zijn hand te zetten. De maandenlang afgewezen minnaar lijkt via oneindig lange omwegen, via vele soorten media te slagen in zijn ultieme doel, haar als minnares en tezijnertijd als zijn vrouw te bezitten. Hij heeft heel geduldig een fantasiewereld opgebouwd - waarin echter geen plaats is voor een vrouw die (ondanks zijn manipulaties en totale onbegrip van echte liefde en erotiek en voor levensvoorwaarden als privacy) in staat is deze enge freak te ontmaskeren. Totdat zij zijn geheim ontdekt. Wijdlopige, niet altijd geloofwaardige thriller, maar redelijk geslaagde waarschuwing tegen het door telecommunicatie mogelijk geworden voyeurisme. Spannend, met dipjes.
Dit zijn de namen (Tommy Wieringa) ***
Goed geschreven. Maar het verhaal komt traag op gang. Mooie zinnen echter. Geen echte aanrader. Binnenkort bespreken we het in onze leesclub van het werk.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Tommy Wieringa (1967) kiest niet de gemakkelijkste weg. Hij borduurt niet voort op het succes van 'Joe Speedboot', maar zoekt een eigen weg, vol verdieping en vernieuwing. In een fictief Russisch stadje aan de rand van de steppe tobt een politiecommissaris met zijn identiteit. Een groep vluchtelingen komt na een barre tocht meer dood dan levend in het stadje aan. De lotgevallen van al deze stervelingen komen in een krimi-achtige setting bijeen. Het verhaal wordt fragmentarisch verteld en bouwt zich langzaam op, met toenemende spanning. Wieringa beheerst dat perfect. De parallellen met het Oude en Nieuwe Testament, de thema's van verlossing, offer, beloofde land, uitverkorenheid en de vele symbolische verwijzingen naar jodendom en andere religies moeten het verhaal een filosofische dimensie geven, die niet oninteressant, maar soms wat gewild is. Wieringa rijgt pareltjes van formuleringen aaneen met clichématiger taalgebruik en af en toe onhandigheden. Dit neemt niet weg dat dit boek leest als een detective en verre uitsteekt boven de middelmaat van de jongste literaire oogst.
donderdag 12 februari 2015
Boost your positivity - ZON!
Vrij onverwacht wat tijd over hebben. Da's pas zalig. Tijd hebben om foto's te trekken, een wandelingetje in de zon naar de krantenwinkel om een verse Flow Weekly te gaan halen. Ook meer dan tijd genoeg om even met de fiets een tourke te gaan doen. Tijd om voor hondje M van buurvrouw T wat balletjes te gooien, zodat hij weer lekker rustig is wat fijner is voor buurvrouw T. Of tijd om wat blogs te lezen in de paar extra uren vrijaf op donderdagnamiddag. Vandaag werk ik namelijk voormiddag en vanavond. En dat is zo om de paar maanden. Reden: bepaalde vergaderingen in my hometown. Niet het dorp waar ik werk. Dus na de vergadering vlug thuis en vlug ernaartoe. Een pluspuntje is dan nog dat de zon schijnt! Als dat geen Boost Your Positivity is dan weet ik het niet?!
zaterdag 7 februari 2015
Gelezen in januari
Funny girl (Nick Hornby) *****
Weer een echte Hornby zoals ik ze graag heb: goed en vlot geschreven en grappig.
Van deze auteur las ik al 'High Fidelity' (mijn favoriet), 'Juliet, naakt', 'Hoe ben je een goed mens?' en 'Smak'. Zalige auteur waarvan ik alles wel wil lezen. Aanrader!
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Barbara Parker wordt in 1964 uitgeroepen tot ´Miss Blackpool´, maar laat titel en bijbehorende verplichtingen voor wat ze zijn en trekt naar Londen, omdat ze ervan droomt de Britse Lucille Ball te worden. En dat lukt: enkele seizoenen heeft ze de hoofdrol in een populaire comedyserie. De roman concentreert zich op de lotgevallen van de twee hoofdrolspelers uit de serie, de beide tekstschrijvers en de producent, zowel privé als in hun werk, en geeft zo ook een beeld van de televisiewereld en de veranderende Engelse maatschappij in de jaren zestig. Een maatschappij waarin homoseksuelen nog moesten vrezen voor vervolging, iets wat in de roman een rol speelt. Zoals de betere comedyserie bevat ook dit vlot lezende boek veel flitsende dialogen, al is het geheel wat lang uitgesponnen. Verwijzingen naar en foto’s van Britse series en sterren uit de jaren zestig maken dit vooral tot een roman voor wie herinneringen heeft aan deze tijd, maar het geheel is amusant en zeker meer dan oppervlakkig. Negende boek van Hornby die bekend werd met ‘lad lit’ als High Fidelity en About a Boy.
Godin, held (Gustaaf Peek) ***
Goed geschreven boek maar met een aantal missers. 1 Er is iets als te veel seks in een boek (ook als die beter beschreven wordt dan in '50 tinten grijs') 2 Het vrouwelijk hoofdpersonage is niet geloofwaardig genoeg. Het valt net iets te hard op dat de auteur een man is. 3 Ik mis volledig de beloofde poëtische zinnen uit onderstaande recensie. Het kader waaraan het boek ophangt is dan wel weer origineel en interessant om te lezen: het begint bij de sterfscène van de vrouw (de man is al gestorven). In de loop van het boek worden de twee hoofdpersonages steeds jonger. Het boek eindigt met te vertellen hoe het koppel elkaar leerde kennen. Ondanks dat ik een beetje moeite heb met een aantal dingen, gaf ik 'Godin, held' toch drie sterren. Het staat intussen ook op de longlists van de Libris en de Gouden Boekenuil.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Deze roman wordt beheerst door één thema, namelijk het metafysisch mysterie van de lichamelijke liefde tussen man en vrouw. In een relatief sober gehouden plot wordt dit onderwerp geënsceneerd via het verhaal van Tessa en Marius die elkaar leren kennen op de middelbare school maar beiden een burgerlijk huwelijk aangaan met andere partners. Ze zullen elkaar verder hun gehele leven door blijven ontmoeten, heimelijk in anonieme hotelkamers of andere publieke ruimtes. Hun levensverhaal wordt in retrospectief verteld, beginend met het overlijden van Tessa, eindigend op het moment waarop ze elkaar leren kennen. Het is een kunstgreep die uiteindelijk de leeservaring niet in de weg zit. Peek (1975) schrijft goed, zijn taal heeft een sterk poëtische zeggingskracht. Alleen, de overdaad aan en gedetailleerdheid van de seksueel getinte scènes is, ondanks hun functionaliteit, uiteindelijk misschien contraproductief.
Weer een echte Hornby zoals ik ze graag heb: goed en vlot geschreven en grappig.
Van deze auteur las ik al 'High Fidelity' (mijn favoriet), 'Juliet, naakt', 'Hoe ben je een goed mens?' en 'Smak'. Zalige auteur waarvan ik alles wel wil lezen. Aanrader!
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Barbara Parker wordt in 1964 uitgeroepen tot ´Miss Blackpool´, maar laat titel en bijbehorende verplichtingen voor wat ze zijn en trekt naar Londen, omdat ze ervan droomt de Britse Lucille Ball te worden. En dat lukt: enkele seizoenen heeft ze de hoofdrol in een populaire comedyserie. De roman concentreert zich op de lotgevallen van de twee hoofdrolspelers uit de serie, de beide tekstschrijvers en de producent, zowel privé als in hun werk, en geeft zo ook een beeld van de televisiewereld en de veranderende Engelse maatschappij in de jaren zestig. Een maatschappij waarin homoseksuelen nog moesten vrezen voor vervolging, iets wat in de roman een rol speelt. Zoals de betere comedyserie bevat ook dit vlot lezende boek veel flitsende dialogen, al is het geheel wat lang uitgesponnen. Verwijzingen naar en foto’s van Britse series en sterren uit de jaren zestig maken dit vooral tot een roman voor wie herinneringen heeft aan deze tijd, maar het geheel is amusant en zeker meer dan oppervlakkig. Negende boek van Hornby die bekend werd met ‘lad lit’ als High Fidelity en About a Boy.
Godin, held (Gustaaf Peek) ***
Goed geschreven boek maar met een aantal missers. 1 Er is iets als te veel seks in een boek (ook als die beter beschreven wordt dan in '50 tinten grijs') 2 Het vrouwelijk hoofdpersonage is niet geloofwaardig genoeg. Het valt net iets te hard op dat de auteur een man is. 3 Ik mis volledig de beloofde poëtische zinnen uit onderstaande recensie. Het kader waaraan het boek ophangt is dan wel weer origineel en interessant om te lezen: het begint bij de sterfscène van de vrouw (de man is al gestorven). In de loop van het boek worden de twee hoofdpersonages steeds jonger. Het boek eindigt met te vertellen hoe het koppel elkaar leerde kennen. Ondanks dat ik een beetje moeite heb met een aantal dingen, gaf ik 'Godin, held' toch drie sterren. Het staat intussen ook op de longlists van de Libris en de Gouden Boekenuil.
Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)
Deze roman wordt beheerst door één thema, namelijk het metafysisch mysterie van de lichamelijke liefde tussen man en vrouw. In een relatief sober gehouden plot wordt dit onderwerp geënsceneerd via het verhaal van Tessa en Marius die elkaar leren kennen op de middelbare school maar beiden een burgerlijk huwelijk aangaan met andere partners. Ze zullen elkaar verder hun gehele leven door blijven ontmoeten, heimelijk in anonieme hotelkamers of andere publieke ruimtes. Hun levensverhaal wordt in retrospectief verteld, beginend met het overlijden van Tessa, eindigend op het moment waarop ze elkaar leren kennen. Het is een kunstgreep die uiteindelijk de leeservaring niet in de weg zit. Peek (1975) schrijft goed, zijn taal heeft een sterk poëtische zeggingskracht. Alleen, de overdaad aan en gedetailleerdheid van de seksueel getinte scènes is, ondanks hun functionaliteit, uiteindelijk misschien contraproductief.
Abonneren op:
Posts (Atom)