zondag 23 november 2014

Gelezen in oktober

Rijkelijk te laat maar toch. De boeken die ik las in oktober:

Kom hier dat ik u kus (Griet Op de Beeck)


Zeker één van de beste boeken die ik las in 2014. Vele hemels boven de zevende van haar vond ik ook al zo fantastisch. En ik keek in augustus reikhalzend uit naar haar nieuwe boek. Natuurlijk kreeg ik het cadeau van lief. De schat! Griet is buiten een geweldig auteur ook een zeer interessante spreker. Ik zag haar tijdens de vorige reeks van Alleen Elvis blijft bestaan op CANVAS. En ook gisteren tijdens een interview in een bib kortbij. Super! Fan!

Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)

Na het indrukwekkende debuut ‘Vele hemels boven de zevende’ werd reikhalzend uitgekeken naar dit tweede werk van deze schrijfster (1973). Het verhaal bestaat uit drie delen, waarin Mona (ik-figuur) achtereenvolgens haar ervaringen als tiener, twintiger en dertiger beschrijft. De naïeve observaties van het kind Mona zijn geloofwaardig. De knap volgehouden kinderlijke toon in het eerste deel overtuigt en maakt dat de herkenbare, op zich weinig opzienbarende, ervaringen van Mona en haar (stief)ouders, broer en stiefzus des te schrijnender overkomen. Het effect van haar enigszins gemankeerde jeugd werkt door in haar relaties op haar werk en in de liefde. Typisch Vlaamse uitdrukkingen en het gebruik van ‘ge’ geven extra sfeer. Herhaalde details in de karakters van de verschillende goed uitgewerkte personages roepen op den duur bijna irritatie op. Wanneer bereikt Mona het punt waarop zij haar traditionele gedrag weet te doorbreken? De auteur geeft de lezer inzicht in diens eigen patronen. Ze maakt met deze gevoelige roman de verwachtingen meer dan waar.


Sterrenlicht (Laini Taylor)


Dit is een vervolg op Dromendochter. Ik las het boek voor het werk en is het een Young Adult. Toch genoot ik enorm van Sterrenlicht. Omwille van de originaliteit. En het is goed geschreven. En stiekem houd ik toch nog altijd van Fantasy op zijn tijd. Aanrader!

Recensie (Bron: De VLACC, zoeken.bibliotheek.be)

Sterrenlicht is de opvolger van Dromendochter, het begin van Laini Taylors fantasyreeks waar tegen de achtergrond van een eeuwigdurende oorlog tussen chimaera’s en engelen het Romeo en Julia-verhaal van Karou en Akiva zich afspeelt.
In het vorige boek leerden we hoe hun affaire uitdraaide op de terechtstelling van Karou: dankzij de magie van de chimaera’s kon zij echter in onze wereld herboren worden. Ze wist niets meer van haar verleden met Akiva, maar stond wel in contact met enkele chimaera’s voor wie ze klusjes moest opknappen, zonder te weten wat er zich in haar thuiswereld afspeelde. Uiteindelijk kwam ze weer met Akiva en haar verleden in aanraking. Karou kan eventjes haar relatie met Akiva weer opnemen, maar liefde met een engel blijkt als vanouds onmogelijk. De eeuwenoude strijd treft ook haar nieuwe familie en alles lijkt verloren te zijn. In Sterrenlicht sluit Karou zich aan bij het restantje chimaera’s dat overblijft om een verzet tegen de engelen te vormen, terwijl Akiva de plooien met zijn eigen familie probeert glad te strijken, maar zich ook afvraagt waar zijn loyaliteit ligt: bij de engelen of bij zijn eigen vredeswens en Karou. Voorlopig lijkt een reünie tussen Karou en Akiva echter uitgesloten.
Taylor levert een vrij complex verhaal af. De vele personages en intriges maken het soms moeilijk te volgen, maar de wereld die Taylor creëert boeit wel. Helaas wordt de mythische sfeer hier en daar doorbroken: tussen twee hoofstukken in toont Taylor bijvoorbeeld af en toe mailverkeer tussen Karou en haar beste (menselijke) vriendin die Karou wanhopig probeert terug te vinden. Deze mails zijn erg lichtvoetig en dragen niet veel bij. Bovendien vraag je je af waarom en wanneer Karou over een computer beschikt om deze mails te beantwoorden, aangezien ze in een verborgen fort verblijft, afgesloten van de menselijke wereld. Als tegengewicht voor deze mail-intermezzo’s wisselt Taylor soms af met korte tussentekstjes die het verhaal meer allure dienen te geven, bijvoorbeeld: 'Er was eens een meisje, dat leefde in een zandkasteel, waar ze monsters maakte die ze door een opening in de hemel stuurde.' Deze minihoofdstukjes geven niet echt een meerwaarde, ook stilistisch niet.
Al bij al biedt Taylor ons een redelijk intrigerend verhaal. Ze vervalt ook niet in een zwart-wit tekening van goed versus kwaad. Zowel bij de engelen als de chimaera’s is er plaats voor nuance en de complexiteit van de situatie houdt het boek interessant.


Veel leesplezier!

2 opmerkingen:

  1. Ik ben nu in 'Kom hier dat ik u kus' bezig, en ik kan het moeilijk opzij leggen! Gelukkig is het readathon en hoef ik dus geen excuses te verzinnen om te lezen :)

    BeantwoordenVerwijderen